FAKULTEIT GEESTESWETENSKAPPE

Transcription

1 FAKULTEIT GEESTESWETENSKAPPE Faculty of Humanities Lefapha la Bomotho Boodskap aan personeel van die Fakulteit Geesteswetenskappe Winteruitgawe Geagte Kollegas Sedert my vorige brief het ons nóg rede gehad om die suksesse van studente en personeel te vier. Ons is trots op al die prestasies van ons studente en veral personeel wat op n aantal fronte n toenemend hoër standaard stel om die akademiese projek en intellektuele werk te dryf. Die semester is byna verby en ek weet dat u hard aan die werk is om vir ons studente se dreigende eksamens voor te berei. Daar is heelwat aktiwiteit op die sosiale en politieke landskap wat ons daaglikse gesprekke oorheers en wat ons behoort aan te spoor om op verskeie maniere by die kompleksiteite van die oomblik betrokke te raak. Daar is ook duidelike bewyse van groot kreatiwiteit in hierdie Fakulteit wat uiting vind in die verskeie maniere waarop u u entoesiasme toon vir die kernwaardes wat ons in studente en die publiek probeer bevorder deur ons onderrig en navorsing in ons kennisvelde. Dit is ook goed om in tye soos dié onsself te herinner aan wat die rol van n universiteit is. Sarah Churchwell, professor van Amerikaanse literatuur by die Universiteit van Oos-Anglië, wat ter verdediging van die geesteswetenskappe in Times Higher Education geskryf het, sê: Universiteite is een van die bewakers van eeue se kennis, nuuskierigheid, inspirasie. Dat onderwys nie n kommoditeit is nie, dis n kwalitatiewe transformasie. Jy kan dit nie verkoop nie. Jy kan dit nie eenvoudig net oordra nie. In die komende maande sal ons voortgaan met ons pogings om konstruktiewe gesprekke, wat byvoorbeeld kurrikulumverandering aanspreek, te voer, sowel as om ons energie te herlei in die rigting van doelgerigte kennisskepping wat meehelp aan die ontwikkeling van graduandi wat kreatief is en selfvertroue het. In hierdie propvol uitgawe deel ons stories van sukses, bied ons profiele van party van ons huidige kollegas en onthou ons n kollega wat op n stadium saam met ons tyd in die Fakulteit deurgebring het. Bladsy 01

2 HERFSGRADEPLEGTIGHEDE Ons het onlangs drie suksesvolle gradeplegtighede gehad. Behalwe vir ons studente se prestasies, wil ons ook graag alle personeel wat gegradueer het, gelukwens. Ons erken hulle prestasie en toewyding, maar noem in hierdie brief slegs die name van diegene wat doktorale grade verwerf het. Departement Antieke Tale Dr Jo-Mari Schäder, DLitt in Semitiese Tale Departement Sielkunde Prof David Maree, DPhil in Filosofie Dr Benny Moteleng, DPhil in Sielkunde Departement Maatskaplike Werk en Kriminologie Dr Poppy Masinga, DPhil in Maatskaplike Werk Departement Spraak-Taalpatologie en Oudiologie Dr Salome Geertsema, DPhil in Kommunikasiepatologie Dr Mia le Roux, DPhil in Linguistiek Dr Talita le Roux, DPhil in Kommunikasiepatologie UP MAPUNGUBWE GOUE VERSAMELING SKITTER OP INTERNASIONALE UITSTALLING IN DIE VK Die Universiteit van Pretoria Museums het as deel van UP Kunste van 27 Oktober 2016 tot 26 Februarie 2017 aan n belangrike internasionale uitstalling wat by die Britse Museum gehou is, deelgeneem. Suid-Afrika: die kuns van n nasie was die eerste belangrike uitstalling in die VK van Suid-Afrikaanse kuns wat jaar se geskiedenis deur argeologiese, historiese en kontemporêre kunswerke nagespeur het. Die Universiteit van Pretoria se geliefde Mapungubwe-versameling was een van die mees ikoniese museumversamelings wat by Suid-Afrika geleen is en het 200 voorwerpe van ander instansies en versamelings wat chronologies oor sewe kernmomente van die prehistoriese tot die moderne era gerangskik is, vergesel. Om die Mapungubweversameling in die konteks van n hedendaagse Suid-Afrika te hê, is beduidend, nie slegs as n aanduiding van n komplekse denke oor geskiedkundige gemeenskappe lank voor die aankoms van Europese setlaars nie, maar ook aangesien die goue renoster as simbool van die Nasionale Orde van Mapungubwe en vir die eerste keer in 2002 aan Nelson Mandela toegeken, vandag as die hoogste eer in Suid-Afrika beskou word. Die Britse Museum se leenversoek dateer terug na 2015 en het ongeveer 14 maande van intensiewe kuratoriese beplanning Bladsy 02

3 Die Mapungubwe-versameling in die Britse Museum is ook vir die Universiteit bevredigend bloot om deel van n belangrike internasionale uitstalling te wees en met die Britse Museum saam te werk dit is Londen se gewildste besienswaardigheid en trek jaarliks meer as 6.5 miljoen besoekers. Toestemming van die Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap (SAEHA) vir die uitvoer van die items, logistiek, bepalings en voorwaardes en streng kuratoriale onderhandelings oor uitstallings, vervoer, bewaringsbehoeftes en vereistes het maande van noukeurige beplanning geneem. Die uitstalling is breedvoerig in die internasionale media gedek en het n pragtige geïllustreerde katalogus en poskaarte van die Britse Museum met die goue renoster daarop, ingesluit. Die Suid-Afrika: die kuns van n nasie uitstalling het die belangrikheid van Suid-Afrikaanse kuns gevier en die geleentheid gebied om met nuwe gehore oor die waarde van Mapungubwe, die prekoloniale verlede en die beduidende rol wat museumerfenis steeds in Suid-Afrika speel, te praat. en onderhandeling geneem, aangesien die ooreenkoms gefokus het op artefakte wat verklaarde nasionale erfenisvoorwerpe is. Dit was ook die eerste keer in die geskiedenis dat die Mapungubwe-versameling Suid-Afrika verlaat het. Die oorspronklike goue renoster, die goue septer, goue fles en twee ander goue dierefiguurtjies van die versameling was sleutelkeuses van die Britse Museum se kurators, tesame met n kunswerk van die UP-Kunsversameling deur J Pierneef, Wildevyeboom, wat ook die versameling vergesel het. Om met die Britse Museum se uitstallingspan saam te werk, was n professionele eer en n persoonlike plesier, sê Sian Tiley- Nel, Hoofkurator van die Mapungubwe-versameling, wat vir afgelope 17 jaar reeds die kurator van die goue skatte is. Dit BUNDEL DEUR PROFESSOR DAVID MEDALIE GEKIES VIR EXCLUSIVE BOOKS HOMEBRU 2017 Recognition: n Bundel Suid-Afrikaanse Kortverhale deur professor David Medalie (Departement Engels) is gekies as deel van die Exclusive Books Homebru 2017-versameling. Die Homebru-veldtog vier groot Suid- Afrikaanse skrywers en boeke deur die loop van Junie. Bladsy 03

4 TOEKENNINGS VIR AKADEMIESE PRESTEERDERS 2017 Geluk aan professor Charles van Onselen (Sentrum vir Gevorderde Wetenskap en geaffilieer met die Departement Historiese en Erfenisstudies) met die ontvangs van die Visekanselier se Boektoekenning. Die toekenning vir Geestes- en Sosiale Wetenskappe het aan professor Charles van Onselen se boek getiteld Showdown at the Red Lion: the Life and Times of Jack McLoughlin, gegaan. Die sitasie vir die toekenning lees: Charles van Onselen Showdown at the Red Lion is baie meer as die lewensverhaal van Jack McLoughlin. Dit is n geskiedenis van n kritieke tydperk in negentiende-eeuse Johannesburg en n diepgaande ondersoek wat die lengte en breedte van Brittanje se imperialistiese avonture, van William Blake se dark Satanic Mills van die 1850 s industriële Manchester tot die Australiese gramadoelas via die Witwatersrand se goudvelde, dek. Dit is n geskiedenis wat buitengewone en selfs onrusbarende parallelle tussen die verlede en die hede uitlig. Ons gelukwense gaan ook aan professor Ernst Wolff (Departement Filosofie) wat n Toekenning vir Uitnemendheid in Onderrig ontvang het. Prof Wolff is n NNS B-gegradeerde navorser en n alumnus van die Alexander von Humboldt Stiftung. Sy agtergrond is fenomenologie en hermeneutiek, en hy het sy wetenskaplike vermoëns doelbewus uitgebrei om aspekte van die Frankfurt Skool, Afrika-filosofie en sosiale teorie in te Ernst Wolff sluit. Die hart van sy werk is die studie van die kompleksiteite van die betekenis van menslike interaksie. Dit word in sowel sy navorsing as sy onderrig bestudeer. UP SKITTER BY ATKV/SA AKADEMIE-PRYSE VIR 2016 Vier van die ses artikels wat in 2015 in Afrikaanse vakkundige tydskrifte gepubliseer is en wat in 2016 bekroon is met pryse van die Afrikaanse Taal- en Kultuurvereniging (ATKV) en die SA Akademie vir Wetenskap en Kuns in hulle jaarlikse kompetisie, is deur akademici van die Universiteit van Pretoria (UP) geskryf. Die ATKV skenk jaarliks prysgeld ter waarde van R vir ses akademiese artikels (R per artikel) wat in n gegewe jaar in Afrikaans geskryf en in geakkrediteerde vaktydskrifte gepubliseer word. Vier pryse word toegeken aan artikels wat in die geesteswetenskappe gepubliseer is, en twee aan artikels in die natuurwetenskappe. Die SA Akademie vir Wetenskap en Kuns is verantwoordelik vir die seleksieproses. Ons gelukwense gaan aan vier van ons kollegas wat onder die ontvangers is. In die natuurwetenskapkategorie is een van die pryse toegeken aan prof Peet du Toit, dr Nicoleen Coetzee (Departement Sielkunde), prof William Fraser, prof Ronél Ferreira, me Evangeline Nortje en wyle Prof Ernst Krüger (Departement Sport- en Vryetydstudies) van UP vir hulle artikel genaamd Kardiovaskulêre gesondheidsrisiko onder universiteitstudente in Suid-Afrika, wat in samewerking met me Elizabeth Rudolph en prof Yvonne Joubert van Unisa geskryf is en in die SA Tydskrif vir Natuurwetenskap en Tegnologie, 34 (1), gepubliseer is. Bladsy 04

5 In die geesteswetenskapkategorie is prof Nerina Bosman van die Departement Afrikaans bekroon vir haar artikel EET en DRINK in Afrikaans n leksikaal-semantiese ondersoek, wat in Maart 2015 in die Tydskrif vir Geesteswetenskappe, 55 (1), verskyn het. Prof Willie Burger, Departementshoof Afrikaans, is bekroon vir sy artikel Historiese korrektheid en historiese fiksie: n respons wat in die Tydskrif vir Letterkunde, 52 (2), verskyn het. PROF JAMES OGUDE AANGESTEL AS DIREKTEUR: SENTRUM VIR DIE BEVORDERING VAN VAKGELEERDHEID Ons gelukwense gaan aan professor James Ogude (geaffilieer met die Departement Engels) wat met ingang 1 Januarie 2017 as die nuwe Direkteur van die Sentrum vir die Bevordering van Vakgeleerdheid (SBV) aangestel is. Professor Ogude, wat tans n professor en senior navorsingsgenoot is, is reeds sedert Mei 2013 die adjunk-direkteur van die Sentrum. James Ogude Hy het n PhD in Afrika-letterkunde aan die Universiteit van die Witwatersrand verwerf en hou ook n meestersgraad in Letterkunde en n BEd(Hons) in Letterkunde, Engels en Opvoedkunde van die Universiteit van Nairobi. Prof Ogude, wat n B-gradering van die NNS ontvang het, is die skrywer van vyf boeke en n versameling stories uit Afrika. Hy het ook reeds meer as 50 artikels oor Afrika-letterkunde en populêre kultuur in plaaslike en internasionale portuurbeoordeelde vaktydskrifte gepubliseer. Sy navorsingsbelangstellings sluit die Afrikaroman en die na-koloniale ervaring in Afrika in. Meer onlangs het die fokus van sy navorsing na populêre kulture en letterkunde in Afrika verskuif, met die klem veral op stede in Afrika en die rol van die kunste in die skep van identiteite. Hy is tans die Hoofondersoeker in n projek oor die Afrika-filosofie, Ubuntu, waarvoor ruim befondsing van die Templeton World Charity Foundation ontvang is. Hy is n hoog aangeskrewe akademikus met n uitgebreide internasionale navorsingsnetwerk, en n lid van die Wetenskapakademie van Suid-Afrika (ASSAf) en die Modern Language Association of America. Hy het al in die rade van verskeie statutêre liggame gedien, insluitend dié van die National English Literary Museum (NELM). Hy dien ook in die redaksierade van toonaangewende internasionale vaktydskrifte soos The Journal of Commonwealth Literature. Bladsy 05

6 AHMED RIAZ MOHAMED GEKIES VIR DIE VRIJE UNIVERSITY AMSTERDAM SE DESMOND TUTU DOKTORALE OPLEIDINGSPROGRAM 2017 Ons gelukwense gaan aan mnr Ahmed Riaz Mohamed van die Departement Sielkunde wat een van vyf kandidate is wat gekies is vir die 2017-inname van die Vrije University Amsterdam se Desmond Tutu Doktorale Opleidingsprogram. Ahmed Riaz Mohamed POSTDOKTORALE BEURS VIR GESINSLEWENSGEHALTE EN MENSLIKE ONTWIKKELING Dr Liezl Schlebusch van die Sentrum vir Aanvullende en Alternatiewe Kommunikasie het n postdoktorale beurs van die DWT-NNS Sentrum van Uitnemendheid in Menslike Ontwikkeling, ontvang. Dr Schlebusch stel belang in vrae oor die meting van welstand en hoe goed mense lewe. Haar navorsing fokus op die bestudering van die lewensgehalte van weerlose bevolkings, spesifiek gesinslede van persone met gestremdheid en dan in besonder diegene met n lae geletterdheidsvlak. Die waarde van die beurs is R200 Liezl Schlebusch 000 per jaar. KOLLOKWIUM OOR SEKSUALITEITE: TRANS(LATIONS), FICTIONS AND ID(ENTITIES) Op 8 en 9 Maart het die Fakulteit Geesteswetenskappe, in samewerking met die Sentrum vir Seksualiteite, VIGS en Gender (CSA&G), n tweedag kollokwium, Sexualities Trans(lations), fictions and Id(entities), aangebied. Die bestudering van menslike seksualiteit is n uiters belangrike area van sosiale, mediese, wetenskaplike, historiese, wetlike, filosofiese, beleids- en onderwysnavorsing. Die onlangse publikasie van n nuwe wetenskaplike vertaling van Sigmund Freud se invloedryke 1905 Drie Essays oor die Teorie van Seksualiteit het tot hernude debat oor teorieë van seksualiteit en die sielkundige, sosiale en biologiese dimensies daarvan gelei. Een van die outeurs van hierdie nuwe vertaling is professor Ulrike Kistner wat in die Departement Filosofie gebaseer is. Saam met haar twee internasionaal gebaseerde medeskrywers, Philippe Van Haute en Herman Westerink, het sy die konteks en belangrikheid van die boek op die openingsdag uiteengesit, en dit is gevolg deur die vrystelling van die boek, nou vir die eerste keer in Suid-Afrika by die Universiteitsboekwinkel beskikbaar. Bladsy 06

7 Van links: Philippe Van Haute, Zaheera Seedat, Susan Van Zyl, Mary Crewe, Naledi Mokoena, Gary Dowsett, Ekua Yankah, Vasu Reddy, Herman Westerink, Rebecca Hodes en Ulrike Kistner. Op die eerste dag is die belangrikheid en relevansie van Freud in Afrika bespreek, sowel as die vormende invloed van sy werk oor die afgelope eeue in velde soos sielkunde, geneeskunde en verpleging, maatskaplike werk, regsgeleerdheid, opvoeding en die wyer sosiale en geesteswetenskappe. Personeel van NRO s, aktiviste, verteenwoordigers van die burgerlike sektor (skole en gesondheidsentiteite), het by navorsers en kenners van universiteite in Australië, Duitsland, Ghana en Nederland en kollegas van Wits, UFS, UK, Prof Ulrike Kistner, UP Departement Filosofie saam met Mary Crewe, Direkteur: CSA&G Rhodes en Unisa vir die tweedagbyeenkoms aangesluit. Deelnemers, in samewerking met akademici, nagraadse studente en beraders by UP, het beraadslaag oor die belangrikheid van en die kwessies geopper deur hierdie nuwe vertaling en interpretasie. Hierdie sessies is gevolg deur ryk en gedetailleerde aanbiedings vanuit n verskeidenheid gesigspunte oor die Wetenskapakademie van Suid-Afrika (ASSAf) se monumentale verslag Verskeidenheid in Menslike Seksualiteit Beleidsimplikasie vir Afrika, n baanbrekerstudie deur n span wêreldbekende navorsers wat afdoende bevindings maak op grond van navorsing in Afrika en die res van die wêreld. Die verslag is hoofsaaklik gebaseer op inligting van die mediese en wetenskaplike dissiplines, maar die verslag trek nou eers in akademiese kringe aandag. Die doel van hierdie byeenkoms, die referate en debatte en lewendige besprekings in elke sessie, was om diep en deurgrondelik te besin oor alle kwessies wat verband hou met menslike seksuele identiteit en uitdrukking, Bladsy 07

8 die veld van menslike seksualiteite en die heersende en radikale interpretasies van seksualiteite en seksuele uitdrukking. Die kollokwium het die uitruil van onlangse plaaslike, asook internasionale, wetenskaplike navorsing oor hierdie baie belangrike areas van die menslike lewe gefasiliteer. Aanbieders van die dissiplines sielkunde, regte, geskiedenis, sosiologie, antropologie, letterkunde, filosofie, onderwys, geneeskunde en openbare gesondheid is by hierdie lewendige besprekings betrek. Kruis- en interdissiplinêre vakgeleerdheid en debat is n reuseonderneming en noodsaaklik vir so n komplekse studieveld. Dis te begrype dat daar n paar driftige woordewisselings was en dat kwessies van aanspreeklikheid in navorsing en die relatiewe doel en waarde van verskillende dissiplines wat poog om met behulp van verskillende metodologieë seksualiteite nou en oor tyd en oor menslike klas-, gender- en kulturele gapings te verduidelik, ondersoek en verstaan, gedebatteer is. Alhoewel die Grondwet van Suid-Afrikaa die seksuele oriëntasie van landsburgers beskerm, het deelnemers by navorsers wat in ander lande op ons kontinent gebaseer is, gehoor van die stryd om seksuele diversiteit n reg te maak, asook die voortdurende de facto uitdagings om seksuele regte in die alledaagse lewe van hierdie gemeenskap in te bring. Die byeenkoms het die linguistieke en kulturele registers van seksualiteit in aanbiedings deur personeel wat met jongmense van vooraanstaande NRO s werk, ondersoek, en die literêre dimensie van seksualiteit is ingesluit Dr Rebecca Fasselt en David Nnanna Ikpo teken sy boek Fimisile Forever in die bekendstelling van n tweede boek, n mondigwordingsroman wat in Nigerië afspeel deur die outeur en PhD-kandidaat in Menseregte, David Nnanna Ikpo, getiteld Fimisile Forever. Die laaste sessie het wyses bespreek waarop die insigte wat deur navorsing en aktivisme verkry is in beleid ingespan en die breër publiek betrek kan word en daar is besluit om die bevindings van die byeenkoms verder te voer met n deurlopende reeks praatjies en lesings, asook gedeelde vakkundige materiaal en navorsingsprojekte onder leiding van die CSA&G. In die tweede helfte van 2017 sal Prof Philippe van Haute, in sy kapasitiet as n besoekende professor van Nederland, n kursus oor Freud in die Departement Filosofie by UP aanbied. Foto s van die twee dae: Prof Melissa Steyn (Wits), Geoffrey Ogwaro (CHR, UP), Prof Frans Viljoen (SMR, UP), Jabu Pereira (IRANTI) en Neville Gabriel (Other Stigting) bespreek die implikasies van die ASSAf Verskeidenheid in Menslike Seksualiteit-verslag. Bladsy 08

9 Pierre Brouard, Mededirekteur van die CSA&G saam met prof Gary Dowsett, La Trobe Universiteit, tree op as voorsitter by n paneelbespreking oor die 2015 ASSAf-verslag: Verskeidenheid in Menslike Seksualiteit Beleidsimplikasies in Afrika. Prof Catherine Burns (CSA&G) tree op as voorsitter by n paneelbespreking oor Freud in Afrika. Onder die paneellede was prof Susan van Zyl (Wits), dr Rebecca Hodes (UK), Stephan van Wyk (Unisa), Justin Duncan (Unisa), Naledi Mokoena (Wits) en Zaheera Seedat (Wits). Dr Ekua Yankah (konsultant by CSA&G) tree op as voorsitter by die sessie Jeugdige Begeertes met prof Catriona MacCleod van Rhodes Universiteit Bladsy 09

10 NUWE BOEK DEUR PROFESSOR LORENZO FIORAMONTI Professor Lorenzo Fioramonti van die Sentrum vir die Studie van Bestuur-en-beheerinnovasie (GovInn) is die skrywer van n boek getitel The World After GDP: Economics, Politics and International Relations in the Post- Growth Era, wat onlangs deur Polity Books uitgegee is. Toe hy versoek is om die inhoud van die boek op te som, was sy antwoord: In die boek gaan ek uit van die standpunt dat n veranderde benadering tot ekonomiese groei en die aanvaarding van die Volhoubare Ontwikkelingsdoelwitte moontlik n radikale uitwerking kan hê op die huidige bestuur en n verandering teweeg kan bring ten opsigte van wêrelddinamika (na die beëindiging van neoliberalisme), die rol van die burgerlike bevolking en die Lorenzo Fioramonti met die omslag van sy boek verskyning van nuwe vorms van (bio)regionalisme. Ek glo dat dit die beste teenmiddel is teen verskeie Trumpismes wat regoor die wêreld opgemerk word. In baie opsigte bevat die boek n samevatting van al die werk wat ek die afgelope vyf jaar by GovInn op die gebied van bestuur- en beheerinnovasie onderneem het. Die boek teiken n breë gehoor, maar sal veral van waarde wees vir spesialiste op die gebied van bestuur en beheer, institusionele en ekologiese ekonomie, volhoubare ontwikkeling, deelnemende en beraadslagende demokrasie en internasionale betrekkinge, en veral vir diegene met n belangstelling in volhoubare vorme van na-globaliseringsintegrasie (wat ek bioregionalisme noem). Verskeie belangrike menings is alreeds uitgespreek oor die belangrike intellektuele bydraes wat deur dié boek gemaak is: n Oorspronklike, omvattende en oortuigende ontleding van die probleme ten opsigte van BBP en hoe die wêreld daarsonder beter gemaak kan word. Robert Costanza, Australiese Nasionale Universiteit en hoofredakteur van Solutions Fioramonti bied n duidelike en oortuigende verduideliking van hoe die wêreld verander kan word deur weg te beweeg van die huidige eng fokus op BBP. Herman Daly, stigter van Ecological Economics en emeritus professor by die Universiteit van Maryland Die dinge waaraan regerings deesdae nie aandag skenk nie, is dikwels belangriker as dié wat hulle wel monitor, aangesien dit wat ons meet ons gedrag en ook ons denke verander. n Verandering in hoe ons dink is noodsaaklik indien ons n meer volhoubare ekonomiese stelsel wil bou. Lees gerus hierdie fassinerende en knap geskrewe boek en verander u denkwyse! Graeme Maxton, Sekretaris-generaal van die Club of Rome en skrywer van die uiters suksesvolle boek The End of Progress. Meer inligting is verkrygbaar by: Bladsy 10

11 PROFIELE Prof Leonard Praeg, pas aangestelde professor en Hoof van die Departement Filosofie Ek is in Pretoria gebore en het daar grootgeword. Nadat ek in 1983 gematrikuleer het, het ek besluit om eers my verpligte diensplig agter die rug te kry voordat ek vir n graadkursus by die universiteit inskryf. Wanneer my studente deesdae vra of dit my nie pla wanneer ek moet erken dat ek n soldaat in die apartheidsweermag was nie, is my antwoord altyd dieselfde: In die wêreld waarin ek grootgeword het, was weiering om diensplig te doen eenvoudig ondenkbaar en onlogies, aangesien die enigste Leonhard Praeg alternatiewe verbanning of tronkstraf was. Die mate van geslaagdheid waarmee enige onderdrukkende stelsel toegepas kan word, word bepaal deur die mate waarin dit n aantal voorwaardelike opsies as die enigste moontlike opsies bied. Dit is iets wat ek eers tydens my eerste studiejaar op Stellenbosch besef het, en daarna het ek n gewetensbeswaarde geword en by die veldtog ten gunste van die beëindiging van diensplig (End Conscription Campaign) aangesluit. Hierdie eerste, intieme opstand is ses jaar later gevolg deur n meestersproefskrif in Filosofie waarin ek Afrikanernasionalisme gedekonstrueer het. In die daaropvolgende jaar het ek n pos as lektor in die Departement Filosofie by die UWK aanvaar, waar ek vir n kort rukkie sy aan sy met drie reuse in die Suid-Afrikaanse akademiese landskap gewerk het Tony Holiday, Wally Morrow en Peter Vale. In 1995 het ek n pos in die Departement Filosofie by Fort Hare aanvaar iets waarvoor ek ewig dankbaar sal wees, aangesien die twee en n halwe jaar wat ek daar deurgebring het my genoop het om deeglik te besin oor die plek van filosofie in postkoloniale Suid-Afrika. Terwyl ek my meestersproefskrif oor Afrikanernasionalisme voltooi het, het n mate van begrip van die emansipeerde potensiaal van filosofie tot my deurgedring, en ná my aankoms by Fort Hare was ek vasberade om daardie gewaarwording by my eie studente teweeg te bring. Teen die begin van 1997 moes ek helaas aanvaar dat ek heeltemal gefaal het: óf ek was n hopelose onderwyser, óf my studente was hopelose leerders. Dit was eers teen die einde van daardie jaar dat ek besef het dat die kurrikulum wat ek by Fort Hare gevolg het dieselfde was as dié waarin ek op Stellenbosch onderrig is n kurrikulum wat heeltemal strydig was met my studente se leefwêreld! Ek het skielik besef dat n filosofie wat nie selfreflekterend en krities bewus is van die sosiologie wat dit noodsaak en ondersteun nie, baie min aan studente sal kan bied. In die modieuse taal van Afrika-filosofie, wat ek eers veel later sou ontdek, het ek besef dat alle filosofie gegrond is in die politiese, en dat elke volk, kultuur en beskawing n filosofie het wat uit die sosiologie van hul eie ervaringe ontstaan het. Na dié gewaarwording het ek besef dat ek nou geweet het wat die navorsingsvraag vir my PhD sou wees: Wat is die voorwaardes vir die moontlikheid van die ontstaan van n Afrika-filosofie? In 1998 het ek uit my pos by Fort Hare bedank. Wat daarop gevolg het, was n intellektuele openbaring waartydens ek, op grond van my ondervinding van byna drie jaar by Fort Hare en my besinning daaroor, agt maande later my PhD voltooi het nadat ek ses dae van die week elke dag tien uur lank daaraan geskryf het. My verhandeling, Bladsy 11

12 getitel African philosophy and the quest for autonomy: a philosophical investigation, is in 2000 deur Editions Rodopi in Amsterdam in boekvorm uitgegee. Teen die tyd dat ek in 2003 n pos as voltydse senior dosent by Rhodes aanvaar het, was ek alreeds agterdogtig jeens en gefrustreerd oor die mate waarin identiteitspolitiek die gesprek oor Afrikapolitiek oorheers het. Identiteitspolitiek is n noodsaaklike vereiste vir epistemologiese hersiening. n Hersiening of transformasie van kennisproduksie word slegs genoodsaak omdat sommige mense met n spesifieke identiteit nie daarin kan slaag om hulself te herken in die soort kennis wat in die wêreld wat hulle met ander deel geproduseer en versprei word nie. So n hersiening kan egter uitsluitend word wanneer dit, in plaas daarvan om epistemologiese diversiteit uit te brei, eerder deur n soort toegepaste nasionalisme eksklusief raak. Om eersgenoemde voor te staan terwyl daar teen laasgenoemde gewaak word, sal altyd die uitdaging wees waarvoor enige kurrikulumtransformasieproses te staan kom. Nadat ek my PhD verwerf het, het ek op hierdie spanning gereageer deur my aan die meta-debat oor Afrika-filosofie te onttrek en het ek op my eie manier probeer om die Westersgesentreerde onderrig wat ek ontvang het in die postkoloniale konteks waarin ek my bevind het te laat werk. My eerste ondersoekgebaseerde oefening van dié aard het my na die domein van geweld gelei, en het aanleiding gegee tot die publikasie van The Geometry of Violence, asook n daaropvolgende essay wat in die vaktydskrif vir kritiese regstudies, Law and Critique, verskyn het. Laasgenoemde het gehandel oor die volksmoord in Rwanda en word tans erken as die eerste filosofiese poging om sin te maak van daardie tragiese gebeurtenis. Dit is opgevolg deur die Ubuntu-projek. Ek was vasberade om te wys dat daar baie post-neoliberale potensiaal bestaan in die Afrika-konsepsie van die implisiete subjektiwiteit in Ubuntu, wat deur die sentimentele diskoers van ons vroeë reënboognasionalisme verdoesel is. Gedurende dié tyd het n idee by my posgevat en het ek, saam met verskeie kollegas in die Departement Politieke en Internasionale Studies by Rhodes, in 2011 die Thinking Africa-projek bekendgestel met die doel om ons onderskeie navorsingbelangstellings te ondersoek en dit te publiseer. Sedertdien is ses volumes van die verwante reeks boeke, waarvan ek die redakteur is, uitgegee. Die Thinking Africa-projek het saam met my na UP gekom en ek sien uit na gesprekke met my kollegas oor hoe ons dit in hierdie Departement en Fakulteit kan inpas. Professor Mpume Zondi, pas aangestelde medeprofessor en Hoof van die Departement Afrikatale Nompumelelo Zondi, of Mpume soos sy verkies om genoem te word, is in die landelike nedersetting KwaNdebeqheke (KwaMadlala-sendingstasie) in die buitewyke van Pietermaritzburg gebore en het daar grootgeword. Nadat sy haar hoërskoolopleiding by die Montebello-hoërskool en die Sacred Heart Sekondêre Skool in Oakford voltooi het, het sy by die Eshowe Onderwyskollege ingeskryf, waar sy n Sekondêre Nompumelelo Zondi Onderwysdiploma met onderskeiding verwerf het. Daarna het sy aan die Universiteit van Natal verder studeer en n BA-graad met Engels en IsiZulu as haar hoofvakke voltooi voordat sy haar BA(Hons)- en meesterstudie aan dieselfde instelling voortgesit het. Die navorsing vir haar meestersgraad het op die protesdigkuns van die vermaarde Zulu-vakgeleerde BW Vilakazi gefokus. In dié Bladsy 12

13 studie het sy die belang van sulke werke as een van die sterk vorms van aktivisme gedurende die apartheidsregime beklemtoon. Haar begeerte om mense binne die werkomgewing beter te verstaan, het daartoe gelei dat Mpume in 2001 by die Universiteit van Natal vir n deeltydse tweejaarkursus ingeskryf het om n Nagraadse Diploma in Menslikehulpbronbestuur te verwerf. Volgens haar het dié diplomakursus haar bewus genaak van verskeie sosiale kwessies waarvan sy voorheen onbewus was. Tussen 2002 en 2003 het sy graadstudie in die Departement Afrika-studies by die State University of New York, VSA onderneem terwyl sy ook aan dieselfde instansie onderrig gegee het in aspekte van die Suid-Afrikaanse geskiedenis en die Zulu-taal en -kultuur. Behalwe dat dié geleentheid tot die hernuwing van haar verbondenheid tot die akademiese wêreld gelei het, het dit haar ook blootgestel aan genderkwessies, waaroor sy passievol geword en ook werk gepubliseer het. Sy gebruik hierdie platform om literêre werke te bespreek ten einde die belangrikheid van hierdie uiters nodige dissipline te beklemtoon. Ná haar terugkeer na Suid-Afrika het sy haar studie voortgesit en in 2008 het sy haar PhD voltooi. Die fokus van haar navorsing was gender en mag, soos dit deur eietydse liedjies deur vroue weerspieël word. Sy is in 2009 tot senior lektor bevorder en tussen 2009 en 2011 het sy as akademiese koördineerder (gelykstaande aan departementshoof) vir die Departement isizulu Taal en Letterkunde gedien. Ná 17 jaar by die Universiteit van Natal, wat later die Universiteit van KwaZulu-Natal geword het, het sy in 2012 n betrekking as medeprofessor in die Universiteit van Zululand se Departement Afrikatale en -kultuur aanvaar. Gedurende die tweede helfte van dieselfde jaar is sy genooi om as Hoof van die Departement Skeppende Kunste waar te neem. Sy het dié pos beklee totdat n nuwe Departementshoof in 2013 aangestel is. Mpume het alreeds uitgebreide nasionale en internasionale navorsingsverwante reise onderneem en het n aantal programredes by gemeenskapsverwante geleenthede gelewer. Aan die begin van 2017 is sy deur die Universiteit van Pretoria as Hoof van die Departement Afrikatale aangestel. Sy glo dat haar Departement, wat programme in vier Afrikatale aan beide moedertaal- en niemoedertaalstudente aanbied, steeds groter hoogtes kan bereik. Sy word ook gemotiveer deur die feit dat haar senior personeellede, wat omvattende ondervinding op hul onderskeie gebiede het, n kennisbank aan haar beskikbaar stel waarvan sy gebruik sal kan maak wanneer sy hulp benodig. Sy sien daarna uit om deel te wees van so n lewenskragtige departement en hoop om junior personeellede op so n wyse op die akademiese weg te lei dat hulle saam kan voortgaan om n sinvolle bydrae te maak. Sy hoop dat haar dienstermyn voorspoedig sal wees. Sy sê: Lo amogetswe, Le amogetšwe, Siyanamukela in die Departement Afrikatale, waar elkeen wat hunker na kennis oor wat dit beteken om n Afrikaan te wees n tuiste sal vind. Die vier tale wat deur die Departement onderrig word, is Sepedi, Setswana, isindebele en isizulu. Ons beskou ons Departement, wat op die waardes en beskouings van Afrikanisme, met Ubuntu as die beliggaming daarvan gegrond is, nie slegs as polities korrek of n toevoegsel nie, maar eerder as n belangrike kulturele bate waaraan ons almal n aandeel het. Op dié wyse bevorder ons veeltaligheid, wat so n belangrike rol in die transformasie van ons land speel. As n Departement Afrikatale bevorder en doen ons voorspraak vir dié tale as n bate in die konteks van veeltaligheid en in die konteks van UP as n instansie wat diversiteit weerspieël. Ons glo aan die snypunt tussen teorie, praktyk en geleerdheid, wat lei tot samewerkende inisiatiewe wat meebring dat navorsing, onderrig en gemeenskapsbetrokkenheid met n Afrosentriese gevoel n gesamentlike poging word. In hierdie sin beklemtoon die Departement die inter- en Bladsy 13

14 transdissiplinêre aard van die geesteswetenskappe, waarvan ons deel is. Ons beoog dus gesamentlike publikasies, onderrig en toesighouding wat die dinamiek van ons Fakulteit sal verhoog en wat na die res van die land, die kontinent en internasionaal sal versprei. As die Departement Afrikatale ondersteun ons UP se 2025 visie en glo ons dat die tyd nou is; daarom streef ons daarna om innoverend oor ons nuwe geslag studente te dink. Met dié doel voor oë sal ons bydra tot die opleiding en ontwikkeling van n nuwe groep jong vakkundiges ten einde die dinamiek van die Departement Afrikatale in hierdie instansie van krag tot krag te sien groei. Ons is daartoe verbind om ons studente te ondersteun en te verseker dat hulle hul grade (voor- en nagraads) in die minimum tyd voltooi. Die personeel onderneem om voortdurend slegs hul beste te gee ten opsigte van alles wat op enige manier met die Departement geassosieer word. In die Departement Afrikatale sal jy n tuiste vind. Zizwe usekhaya! Professor Siphamandla Zondi, professor en nuut aangestelde Hoof van die Departement Politieke Wetenskappe Siphamandla Zondi is n professor en Hoof van die Departement Politieke Wetenskappe by die Universiteit van Pretoria. Hy is ook verantwoordelik vir toesighouding oor die werk van die Instituut vir Strategiese en Politieke Aangeleenthede (ISPA), die Sentrum vir die Bestudering van Owerheidsinnovasie (GovInn) en die Sentrum vir Mediasie in Afrika. Hy was voorheen in assosiasie met Unisa die hoof van die Instituut vir Globale Siphamandla Zondi Dialoog en n navorser by die Afrika-instituut van Suid-Afrika. As n kommissaris in die Nasionale Beplanningskommissie is hy verantwoordelik vir streeks- en internasionale vennootskappe. Hy is ook n raadslid van die SA Raad vir Internasionale Betrekkinge en dien in die Raad van die Suid-Afrikaanse Vereniging vir Politieke Studie (SAAPS). He skryf oor globale dialoog en transformasie, agentskap in die Globale Suide, Afrika-agentskap in wêreldaangeleenthede, die dekolonisering van kennis en buitelandse beleid en diplomasie. Hy skryf: As n doelgerigte wêreldburger wat deur my visie gelei word, is ek daartoe verbind om jong mense te help om hul doel in die lewe na te streef. Ek hou baie van sokker en die salsa, lees graag Afrika-fiksie en luister na Afrosoul-musiek. Ek is geseën met n wonderlike vrou en twee pragtige dogters, Thando en Enhle. Ek sien dat die Departement die idee van gedekoloniseerde, getransformeerde en gediversifiseerde onderrig in sy onderwys- en navorsingsprogramme toepas en die belange van die studente vooropstel terwyl daar gebou word aan n dinamiese span bestaande uit jong en ouer vakgeleerdes wat tot uitnemende vakgeleerdheid verbind is (onderrig en betrokkenheid by navorsing) en sterk profiele buite die landsgrense het. Ons sal ons voor- en nagraadse uitset verbeter, internasionale uitruiling en navorsingsamewerking fasiliteer en goeie, diverse nadoktorale en ander genootskappe met befondsing lok onder andere deur internasionale uitruilings. Ons sal daarna streef om n NNS-navorsingsleerstoel aan te bied, of saam met n ander universiteit n Sentrum van Uitnemendheid te bedryf ten einde relevante omvattende en innoverende navorsing te bevorder. Bladsy 14

15 Professor Catherine Burns, medeprofessor by die Sentrum vir Seksualiteite, VIGS en gender Catherine Burns het haar opleiding aan die Universiteit van die Witwatersrand in Johannesburg ontvang. Nadat sy haar honneursgraad voltooi het, is n beurs vir studie in die geskiedenis van geneeskunde aan die Johns Hopkins-universiteit aan haar toegeken. Sy was voorheen in die diens van Khanya College en was betrokke by volwassene onderwys by die Funda-sentrum in Soweto en die Alexandra Gesondheidskliniek. Nadat sy veldwerk in die Oos-Kaap en in argiewe gedoen het, Catherine Burns het sy vir PhD-studie by die Northwestern Universiteit in die VSA geregistreer. Haar navorsing het gefokus op voortplantingsgesondheid in Suider-Afrika tussen 1860 en Terwyl sy met haar PhD-studie besig was, het sy referate oor die subvelde antropologie, genderstudies en voortplantingsgeneeskunde geskryf. Haar navorsingsbelangstellings is steeds toegespits op die geskiedenis van gender in Suid-Afrika; die geskiedenis van geneeskunde en gesondheid; die geskiedenis en etnografie van voortplanting en geslag; etiek in biomediese navorsing; en die geskiedenis van vroue en gender in Suider- Afrika en die toepaslikheid daarvan op breër beleidsbepaling en kliniese navorsing. Catherine was reeds sedert haar voorgraadse studiejare by die Universiteit van die Witwatersrand by genderen onderwysaktivisme betrokke en was n medewerker aan die ontwikkeling van STEP, n onderwysprogram vir hoërskoolleerders wat nie voldoende voorbereid is nie. Sy was ook by die NRO The Women s Health Project werksaam. Gedurende die afgelope 30 jaar het sy nuwe kurrikulums vir universiteitsgrade en -kursusse ontwikkel, en talle geleenthede, werksessies en programme gereël wat ontwerp is om werkers, opvoeders, staatsamptenare en nieregeringsaktiviste bymekaar te bring. Sy was vanaf 1995 tot 2009 by die Universiteit van KwaZulu-Natal gebaseer, en vanaf 1999 tot 2002 het sy aan die hoof gestaan van die interdissiplinêre Program van Genderstudies, waartydens sy met kollegas en studente saamgewerk het om ná die MIV-pandemie en vanweë die voortdurende gendergebaseerde geweld teen vroue en lesbiese, gay en biseksuele mense in die streek verskeie belangrike pedagogiese en aktivistiese intervensies te ontwikkel. In 2005 is sy as medeprofessor en Hoof van Geskiedenis by die UKZN aangestel. Dit is in 2010 gevolg deur haar aanstelling as Senior Tegniese Adviseur vir MIV-navorsing by Maternal, Adolescent and Child Health (MATCH), n groot navorsings- en aktiviste-eenheid in Durban wat aan die Universiteit van die Witwatersrand gekoppel is. Terwyl sy by MATCH werksaam was, het Catherine haar navorsing toegespits op gender en gesondheid; die kinderjare en kwesbaarheid in die historiese en sosiale kontekste; en interdissiplinêre navorsing oor MIV, jeugseksualiteit en gesondheidsregte. Sy het n kursus vir verpleegkundiges en mediese studente aangebied; n program oor die belangrikheid van die sosiale en geesteswetenskappe in kliniese werk en proefnemings bestuur; in die raad van n medies-etiese konsortium wat MIV-verwante proefnemingsbestuur het gedien; en die geskiedenisse van twee groot gesondheidsinstansies in die KZN-streek nagevors. In Januarie 2012 het Catherine by die Wits Instituut vir Sosiale en Ekonomiese Navorsing (WISER) aangesluit, waar sy die projek Medical Humanities in Africa, wat deur Mellon befonds is, bestuur het. Gedurende die Bladsy 15

16 daaropvolgende vyf jaar het sy kursusse, navorsingsentrums en projekte in drie fakulteite ontwikkel en is haar werk by twee internasionale byeenkomste ten toon gestel: Body knowledge: medicine and the humanities in conversation en Bios, techné and the manufacture of happiness. Die doel van dié geleenthede was om aandag te skenk aan vrae wat grondliggend is aan hedendaagse kliniese, estetiese, filosofiese, politieke, literêre, etnografiese en etiese ondersoek, en hernude dialoog oor wat dit beteken om menslik te wees tussen dissiplines aan te moedig. Die geleenthede is bygewoon deur internasionale en plaaslike sprekers, mediese dokters, kliniese praktisyns, sosiale teoretici, ekonome, openbare gesondheidspesialiste en kunstenaars van universiteite in Afrika en ander wêrelddele wat byeengekom het om hierdie temas te bespreek. In Januarie 2017 is Catherine by die Universiteit van Pretoria aangestel as medeprofessor in Geskiedenis in die Departement Historiese en Erfenisstudies, en in die Sentrum vir Seksualiteite, VIGS en Gender, waar sy haar kantoor het. UP kan net baat vind by haar passie vir gendergelykheid en haar werk met betrekking tot seksualiteit, gesondheid en regte, en haar ervaring as n lektor in geskiedenis, geneeskunde en genderstudies. Sy het al as promotor opgetree vir meer as 40 meesters- en doktorale studente in verskeie dissiplines. Haar eie navorsing sal in die volgende vyf jaar toegespits word op vroue en geneeskunde in Suid-Afrika, en die geskiedenis van seks in die streek. Sy is die mederedakteur van die interdissiplinêre vaktydskrif African Studies, wat reeds sedert 1922 bestaan en die oudste akademiese tydskrif is wat ononderbroke in Afrika gepubliseer is. Catherine is ook besig met die finale afronding van n biografie van n befaamde kruiekenner en vroedvrou wat in die Oos-Kaap gebore is en vanaf 1880 tot 1940 Suid-Afrika gepraktiseer het. Professor Karen Harris, pas aangestelde Hoof van die Departement Historiese en Erfenisstudies Professor Harris is n hoog aangeskrewe akademikus. Sy het haar BA, BA(Hons) en MAgrade in Geskiedenis (almal cum laude), asook n Hoër Diploma in Onderwys aan die Universiteit Stellenbosch verwerf, en n DLitt et Phil by Unisa. Prof Harris het n uitgebreide onderwysrekord en word hoog geag as onderwyser. Haar prestasies as promotor / studieleier is indrukwekkend. Sy is bekend daarvoor dat sy deurlopend onderrig- en opvoedkundige materiaal van hoë gehalte vir gebruik in haar vakgebied ontwerp. Sy Karen Harris het ook uitnemende internasionale bande, wat onderrig- en navorsingsamewerking op die gebied van oorsese Chinese studies, en meer onlangs ook erfenistoerisme, insluit. Sy het reeds talle portuurbeoordeelde navorsingsartikels gepubliseer en beplan om dit verder te voer. Daarbenewens beskik professor Harris oor uitmuntende bestuurs-, leiers- en administratiewe ervaring, wat haar posisie as koördineerder van die navorsingsprojek van die Nasionale Departement van Toerisme, haar rol in die Fakulteit se Navorsingsetiekkomitee en haar huidige posisie as Direkteur van die UP Argief insluit. Wat laasgenoemde betref, het die argief onder haar bestuur nuwe hoogtes bereik wat met trots deur die Universiteit erken word. Volgens prof Harris het die Departement Historiese en Erfenisstudies, as een van die eerste departemente van die voormalige Transvaal University College (1908), getransformeer en is dit nou een van die toonaangewende departemente in die Fakulteit nie net wat personeel betref nie, maar ook vanweë die kursusse wat aangebied Bladsy 16

17 word en die navorsingsuitset. Haar visie is om op hierdie fondament voort te bou en die Departement te posisioneer as n selfs meer vindingryke onderwysentiteit en produktiewe navorsingseenheid wat in die behoeftes van die studente voorsien en aan die verwagtinge van die breër Suider-Afrikaanse gemeenskap voldoen. Dit behoort tasbare uitsette in te sluit, byvoorbeeld die holistiese voorbereiding van die Departement se graduandi om te verseker dat hulle toegerus sal wees om in hul toekomstige werkplekke en gemeenskappe n bydrae te maak. Die Departement verskaf onderrig aan studente kursusse in Geskiedenis, Erfenis- en Kulturele Toerisme, en Opvoedkunde volg en wat na haar mening almal n belangrike bydrae tot die samelewing in die algemeen kan maak. Wat die onmiddellike toekoms betref, is sy van mening dat die verbetering van voorgraadse onderrig, n toename in die getal nagraadse studente en die ontwikkeling van samewerkende navorsingsprojekte deur verdere fasilitering spesifiek aandag moet geniet ten einde die kundigheid en innovasie binne die Departement in die breër gemeenskap sigbaar te maak. Wat die Universiteit se drieledige vereistes, te wete navorsing, onderrig en gemeenskapsdiens betref, glo sy dat navorsing onderneem moet word om onderrig te versterk, en dat onderrig in wese gemeenskapsdiens is. BLINDE KRIEKETSPELER EN VOORMALIGE MUSIEKSTUDENT VERTEENWOORDIG SUID-AFRIKA Die blinde krieketspeler Kenneth Mabela, wat daarvan gedroom het om sy land op die internasionale verhoog te verteenwoordig, is gekies om Blinde Krieket Suid-Afrika by die Wêreldbeker te verteenwoordig. Suid-Afrika het saam met spanne uit Sri Lanka, Engeland, Nepal, Bangladesj, Australië en Pakistan meegeding. Mabela woon in n Kenneth Mabela klein koshuis net buite die perseel van die Universiteit van Pretoria. Hy het onlangs n graad in musiek verwerf en moes n fyn balans tussen sy studie en krieketoefensessies handhaaf om te verseker dat hy fiks genoeg sou bly vir insluiting in die nasionale span. Kenny, soos hy verkies om genoem te word, dra n hemp met n Afrika-ontwerp en beweeg maklik sonder hulp in die koshuis rond. Ten spyte daarvan dat hy in die provinsiale wedstryd goed gevaar het, sê hy dat hy nie sy ore kon glo toe hy ingelig is dat hy vir die nasionale span gekies is nie. Dit was eintlik n skok! sê hy. Ons het verlede jaar baie sleg gevaar in Kaapstad, maar ons het darem amper die laaste wedstryd gewen. Ek dink dis hoekom ek gekies is. Kenneth Mabule saam met sy mede blinde krieketspelers Bladsy 17

18 ALUMNI VAN UP SE DRAMADEPARTEMENT ONTVANG TALLE 2016 SATMAG- TOEKENNINGS In 2016 het die South African Theatre Magazine (SATMag) besluit om uitnemendheid op die gebied van die teater deur middel van n stemming deur die publiek te vereer. Al die Suid-Afrikaanse produksies wat tussen 1 Desember 2015 en 30 November 2016 in Suid-Afrika op die planke gebring is, kon genomineer word. SATMag het honderde nominasies ontvang, waaruit die beste vier gekies. Die publiek is daarna die geleentheid gegun is om vir die wenners te stem. Let daarop dat die jaartal wat ná individue se name tussen hakies verskyn, die jaar aandui waarin hulle gegradueer het. Akteur en regisseur Gopala Davies (2014) en sy produksie Les Cencei: A Story About Artaud, is in vier kategorieë genomineer. Davies het die toekenning vir die beste stelontwerp ontvang, terwyl die aktrise Fiona Ramsay aangewys is as die beste aktrise in n ondersteunende rol vir haar rol in Davies se Les Cencei. Onder die spelers was alumni Cassius Davids (2016), Macmillan Mabaleka (2014) en Charles Bouguenon ( n voormalige student wat nie sy studie voltooi het nie, Daniella Brews (2016) aangesien wonderlike professionele geleenthede aan die einde van sy tweede studiejaar aan hom gebied is). Die ontvanger van die toekenning vir die beste musiekproduksie was Altyd in my Drome, wat onder regie van Neels Clasen (1999) opgevoer is. Clasen, wat ook n akteur en sanger is, het die toekenning vir die beste regisseur van n musiekproduksie ontvang. Die akteur Grant Towers (2011) en aktrise Michelle Botha (1999) is aangewys as die beste ondersteunende akteur en aktrise in n musiekproduksie (Altyd in my Drome). Tiaan Slabbert (2015) was die wenner van die toekenning vir die beste ondersteunende akteur in n toneelstuk (Porselein). Dié oudstudente se sukses volg op die sukses van ander alumni soos Tarryn Louch (2006), Nico Scheepers (wat sy studie in 2010 as gevolg van finansiële probleme moes staak) en Gretha Pietersen (2011). Hier kan ons net noem dat Nico en regisseur Hennie van Greunen ook R van UVS ontvang het vir hul verhoogverwerking van die boek Pleisters vir die Dooies, wat by die 2016 Vryfees as die beste debuutproduksie aangewys is. Louch, n sakevrou, radioaanbieder en aktrise wat al vir n Naledi-toekenning genomineer is, was in 2016 die wenner van The Next Big Thing-toekenning by die SA Style Awards. Scheepers, wat tydens die Fiësta-toekenningseremonie in 2016 die ontvanger van die toekenning vir die beste stelontwerp was, het die stelle vir die produksie Die dag is bros (met die veteraanaktrise en Departement Drama alumna Sandra Prinsloo) en ook vir sy eie produksie Amper Vrystaat ontwerp. Bladsy 18

19 Pietersen was die wenner van die Fiësta-toekenning vir die beste aktrise in n ondersteunende rol vir haar haar vertolking in Son.Maan.Sterre. Hierdie jong teatersterre volg in die voetspore van veteraanaktrise en alumna Amanda Strydom, wat die Fiësta-toekenning vir die beste uitvoering in n musiekproduksie ontvang het. Ons verwag dat hierdie jaar net so opwindend soos 2016 sal wees. Scheepers is vir drie Fiësta-toekennings genomineer, naamlik beste regisseur (Rooivalk), beste produksie van 2016 (Rooivalk) en beste nuwe Afrikaanse produksie (Rooivalk). Hy sal ook tydens die komende Fiësta-toekenningseremonie vir deel van die vermaak sorg. Alumnus Wessel Pretorius (2011) is ook in die kategorie vir die beste nuwe Afrikaanse produksie (Die Ontelbare 28) genomineer. Ander nominasies was veteraanakteur Tobie Cronjé (wat in 1976 gegradueer het) vir sy rolle in Heidi en Kul; Sandra Prinsloo (1967) vir haar rol in So ry Miss Daisy; Ilse Klink (1989) vir haar rol in Kristalvlakte; en Amanda Strydom (1978) vir die beste musiekgedrewe produksie, n Rugsak vol Robyne. NUWE BOEK: PETER R SCHMIDT. COMMUNITY-BASED HERITAGE RESEARCH IN AFRICA: UNVEILING LOCAL RESEARCH AND DEVELOPMENT INITIATIVES Die skrywer van die boek Community-based heritage research in Africa: unveiling local research and development initiatives (Routledge, 2017) is Peter R Schmidt, buitengewone professor in Antropologie en Argeologie by die Universiteit van Pretoria. In sy boek bied hy n kragtige alternatief vir die Westerse paradigmas waaraan argeologiese ondersoeke en erfenisstudies in Afrika tot dusver onderhewig was. Hy verskuif die fokus vanaf bo-na-onder- gemeenskapsbetrokkenheid, wat gewoonlik deur elite akademiese en erfenisinstansies ingestel word, en ondersoek projekte wat op plaaslike inisiatiewe berus. In hierdie konteks en met die fokus op die Haya van noord-wes Tanzanië kyk die skrywer na die omstandighede en redes vir die ontstaan van plaaslike navorsingsinisiatiewe, wat dikwels deur snelle kultuurveranderinge as gevolg van klimaatsverandering gemotiveer word. Dit blyk dat die trauma as gevolg van veral MIV/VIGS gelei het tot die verlies van die ouer persone wat verantwoordelik was vir die twee belangrikste vorms van erfenis onder die Haya, naamlik mondelinge tradisies en rituele by hul heilige plekke. Deur op sy ervaringe as argeoloog/antropoloog staat te maak, vertel Peter Schmidt wat uitgenooi is om met die Haya saam te werk en aan wie die verantwoordelikhede van n ringkop of oudste later opgedra is van die suksesse, konflikte en mislukkings wat kenmerkend was van deelnemende gemeenskapsnavorsingspogings. Die boek gee geloofwaardigheid aan die stemme van plaaslike gemeenskappe en fokus die aandag op die unieke en belangrike bydraes wat ernstige antropologiese en argeologiese betrokkenheid tot die bewaring van streeks- en plaaslike geskiedenisse kan maak. Die boek bied dus n alternatiewe benadering tot die Bladsy 19

20 praktisering van argeologie in Afrika, en definieer in die proses ook Afrika-argeologie vir die hede en die toekoms. Dit bied kritiese nuwe insigte oor die dekolonisering van argeologie en kurrikulumtransformasie aan universiteite in Afrika. INTERNASIONALE VERHOUDING TUSSEN UP EN DIE UNIVERSITEIT VAN DELAWARE WORD STEEDS STERKER Vroeg in Januarie vanjaar het prof Alois Mlambo, uittredende Hoof van die Departement Historiese en Erfenisstudies, n groep bestaande uit 26 studente en twee professore van die Universiteit van Delaware (UD) by UP verwelkom. Die besoek is moontlik gemaak deur die hegte internasionale verhouding tussen UP en UD wat as gevolg van deelname aan die Service-Learning Study Abroad -program ontwikkel het. Die Universiteit van Delaware borg reeds sedert 1996 gedurende sy jaarlikse wintersessie van vier weke in Januarie n oorsese studieprogram. Ongeveer 450 studente het al aan dié program deelgeneem. Die eienskap van hierdie oorsese studieprogram wat dit van ander soortgelyke programme onderskei, is die klem wat op diensleer geplaas word. Benewens die bywoning van akademiese kursusse word studente ook in diensleersituasies in verskillende omgewings geplaas onder andere by laerskole en weeshuise/kindersorgfasiliteite in townships in die omgewing van Pretoria. Prof Karen Harris van die Departement Historiese en Erfenisstudies en Direkteur van die UP Argief, bied reeds sedert die bekendstelling van die program in 1996 die Geskiedenis van Suid-Afrika-kursus aan, wat altyd besonder gewild is onder internasionale studente. Studente skryf ook in vir addisionele kursusse wat deur die twee besoekende professore van UD aangebied word. Die programme Voor, links na regs: : Dr Lana Harrison, Mr Hannes Engelbrecht), Prof Karen Harris, Prof Alois Mlambo en Dr Robert Nelson. Agter: Deelnemende studente sluit verskillende kulturele uitstappies in, soos toere van Johannesburg en Soweto, die Hector Pieterson-gedenkteken en -museum, die Apartheidmuseum, Konstitusieheuwel en die Madikwe Wildreservaat. Dr Lana Harrison, professor in die Departement Sosiologie en Strafregspleging by UD, is reeds sedert 2009 die mededirekteur van die program en het UP in 2017 vir die vyfde keer besoek. Dit was vir my n plesier om julle kampus sedert 2009 verskeie kere te kon besoek. Dit is so n pragtige kampus en ons het groot waardering vir ons verhouding met UP, het sy gesê. Sy vind dit veral verblydend dat UD-studente nie net aan die winterprogram deelneem nie, maar dikwels in die loop van hul studiejaar n semester by UP kom deurbring, terwyl studente van UP op hul beurt as deel van n uitruilverhouding by UD verwelkom word. Dr Harrison het die hoop uitgespreek dat die verhouding tussen UD en UP nog lank sal voortduur. My studente het soveel baat gevind by die tyd wat hulle hier deurgebring het; hulle het soveel oor jul land geleer en ook oor hul eie land deur die twee te vergelyk, het sy bygevoeg. Bladsy 20

21 Dr Robert Nelson, medeprofessor in Gasvryheidsakebestuur by UD, wat na homself as the new kid on the block verwys, het die besoek aan UP ook terdeë geniet. Hy is verantwoordelik vir die kursus in Ekotoerismebestuur, terwyl dr Harrison die kursus in MIV/VIGS en misdaad in Suid-Afrika by UD aanbied. Wanneer die program by UP voltooi is, vertrek die span na Kaapstad waar hulle verdere geleenthede vir kulturele uitruilings sal hê. TOSHIBA INTERNASIONALE STIGTING KEN N NAVORSINGSBEURS TOE AAN PROF CG HARTELL EN PROF MG STEYN Professor Cycil Hartell (Sentrum vir Japannese Studies) en professor Steyn (Vroeë Kinderonderwys, Fakulteit Opvoedkunde) het n klein beurs (USD ) van die Toshiba-stigting ontvang om in die konteks van verskeie universiteite in Asië (insluitend Japan) en Afrika n vergelykende begrip te ontwikkel van die vorming van n professionele identiteit deur beginneronderwysers wat by onderrig gedurende die eerste drie skooljare (Vroeë Kinderonderwys) betrokke is. Ten einde toepaslike data in te samel, word beide kwalitatiewe en kwantitatiewe benaderings in drie fases gevolg. Gedurende die eerste fase ( ) was die fokus op kwalitatiewe navorsing oor onderwyseridentiteit in die deelnemende lande. In die tweede fase ( ) was die klem op n kwalitatiewe vergelykende analise van die professionele, politiese en sosiale kontekste van beginneronderwysers wat by Vroeë Kinderonderwys betrokke is. Al die deelnemers het dieselfde onderhoudskedule gebruik ten einde n vergelykende analise moontlik te maak. Werksessies is by die Hiroshima Universiteit in Japan en die Universiti Saints Malaysia in Maleisië aangebied. Die derde fase ( ) is n kwantitatiewe vergelykende analise van die ontwikkeling en identiteit van VKO-onderwysers in Afrika en Asië. In Junie 2017 sal die universiteite wat aan die navorsing deelneem n werksessie by die Hiroshima Universiteit hou om die gesprek oor beide die kwalitatiewe en die kwantitatiewe data-analise en die publikasie van artikels voort te sit. Deelnemers moet 300 vraelyste insamel wat voltooi is deur onderwysers in hul onderskeie lande wat by vroeë kinderonderwys betrokke is. Ten einde vergelykende analise moontlik te maak, gebruik almal dieselfde vraelys. Verskeie publikasies wat op die analise van die gedeelde data gebaseer is, word vir beplan. EERSTE DIGITALE GEESTESWETENSKAPPEMODULES IN 2016 AANGEBIED In 2016 het die Afdeling vir Visuele Kultuurstudies in die Departement Visuele Kunste twee modules in Digitale Geesteswetenskappe aangebied. Dit was waarskynlik die eerste van hul soort in Suid-Afrika en op die vasteland Afrika. Dié twee modules, wat deel uitmaak van die BA(Hons) in Visuele Studies-pakket is Kruismedia visuele en digitale kundigheid (VKK 756) en Visuele argivering en kuratorskap (VKK 757). Die modules het twee doelstellings wat mekaar aanvul. Die eerste is om studente te help om digitale vaardighede te ontwikkel deur middel van praktiese, kleinskaalse oefeninge wat vereis dat hulle moet eksperimenteer met digitale geesteswetenskaplike werktuie wat beskikbaar is op die opetoegang digitale platform Scalar, wat Bladsy 21

22 deur Alliance for Networking Visual Culture (USC) verskaf word. Die doel is nie om die tegniese aspekte te bemeester nie, maar om genoeg aangaande die tegnologieë te leer om oor hul konsepte te kan dink en te ontdek watter werktuie vir toekomstige navorsing van nut kan wees. Die ondervinding wat opgedoen word, lei direk na die tweede oogmerk van die modules, dws om aandag te skenk aan verskeie onderwerpe in die digitale geesteswetenskappe wat op die studie van visuele kultuur betrekking het. Die fokus is op die feit dat digitale tegnologieë veranderings teweegbring in sowel die ontologieë as die epistemologieë van hedendaagse navorsing. Die volgende belangrike kwessies word ondersoek: Hoe doen ons navorsing oor die visuele deur aan hulpmiddels te dink wat van nature digitaal is teenoor dié wat gedigitaliseer is? Wat is die opsies vir visuele argivering en kuratorskap wanneer beelde die argument word? Wat beteken dit wanneer websoektogte en digitale media navorsing word? Hoe gebruik ons die metodes wat in die digitale ingebed en op aanlyntoestelle beskikbaar is in die kritiese studie van die geesteswetenskappe? Studente moes vir hul eksamen n e-portefeulje indien waarin al hul voltooide projekte vertoon is, bv Fotoessays en Terapeutiese Ruimtes, Visuele Argivering en Argumenterings, Gevoel van Plek en die Scalarnavorsingsprojek. Die e-portefeulje word aangebied as n webtuiste en aanlyn CV wat voornemende werkgewers kan gebruik om studente se vaardighede en prestasies te assesseer. Die ontwikkeling van die modules in Digitale Geesteswetenskappe op honneursvlak maak deel uit van n breër strategie vir die ontwikkeling van nagraadse kwalifikasies in hierdie studieveld. In 2016 het prof Amanda du Preez befondsing van die Departement van Hoër Onderwys en Opleiding ontvang om die eerste digitaalgedrewe MA in Geesteswetenskappe te ontwikkel. Dié projek is tans in die beplanningstadium waartydens nasionale en internasionale konsultasie plaasvind en sal hopelik in 2018 van stapel gestuur word. Voorbeelde van e-portefeuljes en Scalar-projekte Bladsy 22

23 TOERISMEOPLEIDING EN -NAVORSING Die Nasionale Departement van Toerisme het die Departement Historiese en Erfenisstudies versoek om die Memorandum van Verstandhouding wat hulle in 2012 onderteken het te verleng sodat hulle hul navorsingsamewerking kan voortsit. Een van die navorsingsprojekte wat onder die leierskap van prof Karen Harris saam met navorsingskollegas Charlene Herselman, Hannes Engelbrecht, Alida Green, Richard Wyllie en Jane Dewah onderneem is, was toegespits op die begeleiding van toeriste oor die grense van lande in Suider- Afrika. Daarna is die Departement versoek om n aanlynkursus, met n loodsprogram vir die Namibië-Suid- Afrika-korridor as eerste stap, vir die SAOG te ontwikkel en in gebruik te stel. Hierdie kursus word in Mei 2017 in samewerking met Enterprises, University of Pretoria (Pty) Ltd Training Solutions bekendgestel. Benewens die ontwikkeling en ingebruikneming van die opleidingskursus vir die oorgrensbegeleiding van toeriste (Crossborder Tourist Guiding Training) vir die hele SAOG-streek, sal die Departement ook n tweede navorsingsprojek oor filmtoerisme aanpak. Die NDT het ook n verlenging van die huidige MvV versoek. Die bedrag van R wat hierby betrokke is, sluit R in vir beurse vir studente wat toepaslike navorsing onderneem. Professor Karen Harris is onlangs uitgenooi om hierdie navorsing by twee internasionale geleenthede bekend te stel. Die tema van die eerste, die Sharing of Tourism Best Practice Workshop, wat vanaf 27 Februarie tot 1 Maart in die Nasionale Krugerwildtuin gehou is, was Destination without boundaries: cross-border tourism en dit is bygewoon deur verteenwoordigers van meer as 20 Afrikalande wat daarin belangstel om by hierdie inisiatief betrokke te raak. Sy het ook die internasionale dag vir toeristegidsvieringe (International Tourist Guides Celebrations Day) wat op 2 en 3 Maart 2017 op Robbeneiland gehou is, bygewoon. Dié geleentheid is ook bygewoon deur verskeie regeringsamptenare, wat die voormalige Minister van Toerisme, mnr Derek Hanekom, ingesluit het, en meer as 300 insethouers in die toerismebedryf. Die tema van die konferensie was Peace and development through guiding. Die Direkteur-generaal van die Nasionale Departement van Toerisme, mnr Victor Tharage, het genoem dat hy die geleentheid beskou as ons eerste tree op pad na die visie van n streeksopleidingsentrum vir toeristegidse. ONS ONTHOU PROFESSOR ELAINE SALO Dit is met diepe leedwese dat ons by die Fakulteit Geesteswetenskappe die nuus van die heengaan van prof Elaine Salo, voormalige Direkteur van die Instituut vir Vroueen Genderstudies in hierdie Fakulteit, op Saterdag 13 August 2016 ontvang het. Sy is voorheen vir borskanker behandel en nadat die kanker opnuut opgevlam het, was stralingsbehandeling ongelukkig onsuksesvol. Elaine Salo By UP, waar sy welbekend was in die Fakulteit, asook by die verskeie instansies waar sy betrokke was, was Elaine n vriendin, kollega, mentor en steunpilaar vir talle mense. Sy was energiek, passievol en n invloedryke Afrika-feminis en -denker. Benewens haar bedrywighede as akademikus, aktivis en intellektueel was Elaine in wese iemand wat ten volle bewus was van wat dit beteken om mens te wees, Bladsy 23

24 en dié eienskap het duidelik na vore gekom in alles wat sy onderneem het. Die talle huldeblyke aan Elaine, haar lewe en werk, wat sedert haar afsterwe ontvang is, het almal min of meer dieselfde tema. Volgens een daarvan was Elaine a kind force of nature for humanity, en like a comet, she drew many into her orbit where people felt her force. Diegene onder ons wat in die akademiese wêreld in verskillende hoedanighede met Elaine saamgewerk het, het haar geken as n vurige en passievolle mentor wat baie omgegee het vir mense oor die algemeen en vir haar studente. Ek het verlede jaar per e-pos met haar gekommunikeer oor haar versoek om bystand vir n UPstudent wat aan haar bekend was. My vraag oor hoe dit met háár gaan, het onbeantwoord gebly. Sy het in haar tipiese styl soos volg afgesluit: Bless your heart, Vasu. Thanks so much for just being so supportive, with love. Dié woorde definieer Elaine en professor Salo. Professor Elaine Rosa Salo is op 20 Junie 1962 in die Noord-Kaap gebore. Sy het vanaf 1980 tot 1984 aan die Universiteit van Kaapstad studeer, waar sy n BA-graad in Sosiale Wetenskappe en n BA(Hons) in Afrikastudies verwerf het. Later ( ) het sy n MA-graad in Internasionale Ontwikkeling (Vrouestudies) by Clarkuniversiteit in Massachusetts ( ) voltooi. Die titel van haar proefskrif was Invisible Lives: Filipina au pair workers in an Italian City. In 2004 het sy n verdere graad van die Emory-universiteit se Departement Antropologie ontvang vir haar proefskrif getitel Respectable mothers, tough men and good daughters: making persons in Mannenberg Township, South Africa. In haar werk was Elaine hoofsaaklik gemoeid met sosiale en gendergeregtigheid. Vanaf was sy as n navorsingsbeampte by die Universiteit van Kaapstad se Arbeids- en Ontwikkelingsnavorsingseenheid vir Suider-Afrika (Southern Africa Labour and Development Research Unit) werksaam, en tussen 1988 en 1998 was sy n lektor in die Departement Antropologie en Sosiologie by die Universiteit van Wes-Kaapland. Sy het ook as Direkteur van die Eenheid vir Gendergelykheid by die Universiteit van Wes-Kaapland gedien ( ). In 2000 is sy as senior lektor in die Afrika Genderinstituut van die Universiteit van Kaapstad aangestel, waar sy werksaam was totdat sy in 2009 deur die Universiteit van Pretoria as medeprofessor in die Departement Antropologie en Direkteur van die Instituut vir Vroue- en Genderstudies aangestel is ( ). Elaine was n passievolle onderwyser en mentor. Sy het kursusse in vrouebewegings, gender en ontwikkeling, burgerskap en die antropologie van gender en seksualiteite aangebied. Aan die einde van 2013 het Elaine n aanstelling as medeprofessor in Politieke Wetenskap en Internasionale Betrekkinge, asook in Vroue- en Genderstudies by die Universiteit van Delaware aanvaar. Daar het sy onderrig gegee in waterpolitiek in die Globale Suide, die politiek van oorgangsamelewings en gender en politiek. Op 4 Junie 2014 het sy n lesing getitel Who is a moral person in South African township communities? by die Nordies-Afrika-instituut aangebied. Bladsy 24

25 Elaine het tot kort voor haar dood n baie aktiewe lewe gelei n vol, genotvolle lewe met baie gelukkige tye. In een van die huldeblyke is sy beskryf as briljant, baie aantreklik, mensliewend, met n ondeunde sin vir humor en pittige kommentaar. Haar kollegas by die Universiteit van Delaware het vroeër vanjaar n simposium gehou waartydens haar rol in, en bydraes tot feminisme en aktivisme bespreek is en vergelykings getref is tussen Salo se twee tuistes: Suid-Afrika en die Verenigde State. Elaine Salo se dood het n leemte gelaat. Die herinnering aan haar toewyding en akademies-revolusionêre geesdrif, en haar nederigheid en verbintenis tot gendergeregtigheid sal sorg dat ons nie vergeet van die werk wat nog gedoen moet word nie. Haar bydraes en lewenstaak behoort vir ons almal as inspirasie te dien. DR ENGELA VAN DER KLASHORST ONTVANG N TOEKENNING VAN DIE INTERNASIONALE VERENIGING VIR SPORTSOSIOLOGIE (ISSA) VIR HAAR NAGRAADSE REFERAAT Dr Engela van der Klashorst (Departement Sport- en Vryetydwetenskappe) was die wenner van die Internasionale Verenigings vir Sportsosiologie (ISSA) se Nagraadse Referaat-toekenning (Graduate Paper Award (GPA)). ISSA is die internasionale wetenskaplike vereniging vir vakkundiges op die gebied van sportsosiologie en streef daarna om tot ons begrip van sport by te dra en n invloed uit te oefen op beleidsbepaling Engela van der Klashorst ten einde te verseker dat die sportervaring n minder nadelige uitwerking op lewens en hulpbronne sal hê. Alhoewel die sosiologie van sport op sosiologie gebaseer is, was dit nog altyd eerder n sosiale wetenskap van sport. Werk op dié gebied word nie net deur sosiologie beïnvloed nie, maar ook deur geskiedenis, politieke wetenskap, menslike geografie, sosiale psigologie en ekonomie. Ook die nuwe vertakkinge van sosiologie, byvoorbeeld kulturele studies, mediastudies en genderstudies, word in dié veld goed verteenwoordig. Die sosiologie van sport poog ook om krities ondersoek in te stel na nugter beskouings van die rol, funksie en betekenis van sport in verskillende samelewings. Deur natuurlike en algemeen aanvaarde beskouings aangaande sport uit te daag, probeer sosioloë om n meer sosiaal en wetenskaplik toereikende idee te vorm wat van hulp kan wees by besluitneming en die optrede van mense, en die beleide van regerings, NRO s en sportorganisasies. In die konteks van sportwetenskappe probeer sosioloë om kennis te genereer wat n bydrae kan maak tot menslike ontwikkeling, in teenstelling met doeltreffende prestasie. Met ander woorde, hulle kyk krities na die koste, voordele, beperkinge en moontlikhede van moderne sport vir almal wat daarby betrokke is, eerder as om net of die prestasiedoeltreffendheid van elite-atlete te fokus. Sosioloë wat saam met sosiologiedepartement werk, ondersoek sport op dieselfde wyse as wat hulle godsdiens, regte of geneeskunde sou ondersoek ten einde aspekte van die algemene menslike toestand uit te lig. Bladsy 25

26 ISSA-toekenning vir nagraadse referaat Die doel met die Internasionale Vereniging vir die Sosiologie van Sport (ISSA) se Nagraadse Referaattoekenning is om erkenning te gee aan die vakgeleerdheid van puik nagraadse studente in die internasionale sportsosiologiegemeenskap. Die toekenning word gemaak vir n vakverwante referaat wat deur n nagraadse student geskryf is en wat volgens n paneel beoordelaars van aansienlike oorspronklikheid en kritiese en analitiese vermoëns getuig, en wat beskou word as die beste van al die referate wat ingedien is. Die onderwerp van die referaat moet van belang wees vir die internasionale sportsosiologiegemeenskap. Dr Engela van der Klashorst is tans by die Universiteit van Johannesburg ingeskryf vir n tweede PhD-graad in Sportsosiologie. n Paneel bestaande uit ses internasionale vakgeleerdes op die gebied van sportsosiologie het aan haar n A toegeken vir haar referaat getitel Employment through sport: disregarding the socio-economic rights of youth leaders working in sport for development initiatives on grass-roots level in South Africa. Dit was een van slegs twee essays wat vir die laaste evaluasieronde gekwalifiseer het en dr Van der Klashorst is as die wenner van die 2016 ISSA-toekenning vir nagraadse referate gekies. As deel van haar prys sal sy die geleentheid hê om haar referaat by die 2017 Wêreldkongres van ISSA, wat in Junie 2017 in Taiwan gehou sal word, aan te bied. Sy sal ook n persvrystelling hou en sal n boekprys ter waarde van 150 in ontvangs neem. AFRIKATALE VIND AANSLUITING BY AFRO-AMERIKAANSE EN AFRIKASTUDIES Professor Mpume Zondi (Hoof: Afrikatale) het onlangs n groep bestaande uit sewe senior studente en dr Joy Coates, Akademiese Spesialis in Afro-Amerikaanse en Afrikastudies (Michigan State-universiteit) verwelkom. Hulle het twee weke by die Universiteit van Pretoria deurgebring. Die skakeling tussen die Departement Afrikatale by UP en Afro-Amerikaanse en Afrika-studies by die Michigan State-universiteit is moontlik gemaak deur Thando Songwevu (Suid-Afrika se Kulturele Ambassadeur, aangestel deur die Minister van Kuns en Kultuur). Tydens hul verblyf is die studente blootgestel aan Afrikatale, vertaling, interpretasie en n opwindende blitskursus in isizulu die taal, kultuur en letterkunde wat deur lede van die Departement aangebied is. Dr Coates het haar waardering uitgespreek vir die vriendelike verwelkoming wat hulle by UP ontvang het en het genoem dat sy graag die kontak met die Departement wil voortsit en daarna uitsien om UP in 2018 met n groter groep studente te besoek. Ungadinwa nangomuso! BOE: Studente en personeel in Afrikatale saam met besoekers van Michigan State-universiteit Van links na regs: Dr Joy Coates, professor Mpume Zondi, Thando Songwevu, professor Vasu Reddy Bladsy 26